Ośrodek Rozwoju Edukacji w ramach realizacji kierunków polityki oświatowej Państwa organizuje konferencję „Kształcenie zawodowe w czasach zaborów i w XX-leciu Polski Niepodległej”, której celem jest promocja współczesnego kształcenia zawodowego oraz popularyzacja edukacji historycznej i kultury technicznej.
Ideą konferencji jest przedstawienie rewolucji przemysłowej i jej wpływu na rozwój kształcenia zawodowego, prezentacja historyczna instytucji państwowych i trzech szkół, które wywodzą się z placówek prowadzących kształcenie zawodowe jeszcze w czasie zaborów i po roku 1918.
Serdecznie zapraszamy Państwa dyrektorów i nauczycieli szkół zawodowych, doradców zawodowych oraz pracodawców do udziału w konferencji.
Konferencja odbędzie się 24 października 2018 r. o godzinie 10.00 w Warszawie, w Warszawskim Domu Technika, sala A, ul. Tadeusza Czackiego 3/5.
Konferencja jest organizowana we współpracy z Naczelną Organizacją Techniczną, Polskim Komitetem Normalizacyjnym, Kuratorium Oświaty w Łodzi, Kuratorium Oświaty w Krakowie, Kuratorium Oświaty w Poznaniu i Związkiem Rzemiosła Polskiego.
Udział w konferencji jest bezpłatny, Ośrodek Rozwoju Edukacji nie pokrywa kosztów podróży uczestników.
Zgłoszenia na konferencję są przyjmowane do 21 października 2018 r.
Ramy czasowe konferencji: 10.00- 15.00
Cytat z „Pierwszego sprawozdania C. K. Państwowej Szkoły Przemysłowej w Krakowie ogłoszonego
z końcem roku szkolnego 1888/89”, nakładem C. K. Państwowej Szkoły Przemysłowej, czcionkami drukarni Uniwersytetu Jagiellońskiego pod zarządem Anatola Maryjana Kosterkiewicza 1889.
„Wobec niesłychanych postępów, jakie technika w najrozmaitszych swych działaniach i stopniach
w bieżącym stuleciu uczyniła, okazała się konieczność stosownego do obecnych potrzeb społeczeństwa dostrojenia zakładów naukowych. Potrzebom wyższych klas społeczeństwa przez wiele wieków wobec ówczesnego społecznego ustroju wystarczało gimnazyum, stan zaś rękodzielny po nabyciu nader skromnej wiedzy ogólnej, pobierał nauki zawodowe, stanowiące podstawę jego istnienia, u starszych swego zawodu. Z rozwojem atoli rękodzieł i techniki stan taki utrzymać się bez narażenia społeczeństwa na oczywiste straty nie mógł. Zachodziła tedy potrzeba stworzenia zakładów (szkół), dających niższym i średnim, w kierunku praktycznym pracującym warstwom ludności obok koniecznego wykształcenia ogólnego także sposobność inteligentnego przygotowania się do przyszłych zawodów.”
