Profesor Krystyna Chałas w prezentowanym artykule podejmuje temat roli i realizowania w placówkach programu wychowawczego szkoły – niekiedy będącego jedynie spisem postulatów, który nie przekłada się na rzeczywiste działania. W swych rozważaniach autorka opiera się na doświadczeniach szkół współpracujących z Instytutem Pedagogiki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Aby program wychowawczy spełniał swą rolę właściwie, zdaniem profesor Chałas powinien nawiązywać do założeń personalizmu chrześcijańskiego, a także mieć dynamiczną strukturę, budować tożsamość szkoły oraz włączać mikrosystemy wychowawcze tworzone przez nauczycieli poszczególnych przedmiotów.
Propagowanie w szkole określonych wzorców ma skłaniać dzieci i młodzież do kształtowania własnej – lecz właściwej – hierarchii aksjologicznej. Wartości, na których mają opierać się działania wychowawcze szkoły, należy poszukiwać w samych wychowankach: ich indywidualności, specyficznych doświadczeniach i najbliższym środowisku. Autorka wskazuje szereg działań wychowawczych służących integralnemu rozwojowi uczniów.
Artykuł jest materiałem pokonferencyjnym powstałym w ramach realizacji rządowego programu „Bezpieczna i przyjazna szkoła”.
Wartości w programie wychowawczym szkoły służące integralnemu rozwojowi i wychowaniu ucznia
